زیرآبی واشنگتن در هیرمند
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۷۰۳۲۵
چیزی که ما بیش از همه از آن نگران هستیم، این است که آمریکا و برخی ادوات عربی آن می‌خواهند افغانستان را به عرصه جدیدی برای جرقه‌زدن درگیری‌های فرقه‌ای سنی و شیعه و میدانی برای جنگی ویرانگر تبدیل کنند.
شاید حادثه درگیری نیروهای مرزبانی ایران با افغانستان در روز شنبه اتفاقی عادی باشد که در بسیاری از کشورهای دیگر نیز رخ می‌دهد اما با توجه به افزایش تنش میان دو همسایه مسلمان به‌دلیل اختلاف بر سر حقآبه و مداخله عناصر نفوذی آمریکایی که برای کاشت بذر اختلافات فرقه‌ای میان دو کشور سخت کار می‌کند، موضوع خطرناک‌تر از آن چیزی شد که تصور می‌شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روابط میان دو همسایه پس از اشغال افغانستان به وسیله آمریکا در اکتبر ۲۰۰۱ که نزدیک به ۲۰ سال طول کشید به اوج خود رسید و گزارش‌های منتشر شده نشان می‌داد ایران با تجهیزات نظامی و مهمات از طالبان در جنگ علیه دشمن مشترک‌شان، آمریکا حمایت و به روند تخلیه انسانی آنجا کمک کرد.
ایران جزو معدود کشورهایی است که میزبان صدها پناهنده افغان در دوران جنگ این کشور بود و همواره از بازگشت آنها به افغانستان استقبال می‌کند. عناصر خارجی و برخی رهبران تندروی فرقه‌ای افغانستان از سوی برخی طرف‌های اسلامی و عربی که هیچ علاقه‌ای به ایران و شیعیان ندارند، حمایت می‌شوند.
آنها به‌تدریج شروع به ریختن هیزم بر آتش اختلافات تهران و کابل کردند و حتی به تنش کنونی در زمینه حقآبه دامن زدند. در این میان مقام‌های ایرانی می‌گویند طالبان توافق‌نامه ۱۹۷۳ را نقض کرده و سهم ایران را از آب رودخانه هیرمند به مناطق شرقی این کشور که دچار خشکسالی شده کاهش داده است؛ موضوعی که البته کابل تکذیب می‌کند.
طبق آمارها جمعیت کابل شامل ۴۵درصد تاجیک، ۲۵درصد هزاره، ۲۵درصد پشتون و ۵درصد از سایر اقوام است. به‌عبارتی دیگر کابل شهری پشتون به‌شمار نمی‌رود. سرکردگان اصلی طالبان اما به مرور درحال کاستن از مرکزیت سیاسی کابل برای از بین بردن مزیت پشتون‌های زدران و همچنین اهمیت دیگر اقوام هستند.
از نگاه امارت اسلامی، درگیری‌های مرزی باعث می‌شود این دولت ملی جلوه کند و از طرفی رقبای بین‌المللی و منطقه‌ای ایران به خاطر دشمنی خود، نسبت به طالبان متمایل شود و دولتش را به رسمیت بشناسند. این درگیری‌ها همچنین ضامن اتحاد در میان جناح‌های طالبان خواهد بود.
در کشوری که گوناگونی اقوام و مذاهب بسیار است و اندیشه‌های فراوانی به‌دلیل پراکندگی قدرت شکل گرفته‌اند، اجرای شیوه امارت اسلامی آن هم از سوی گروهی کم‌تجربه و کم‌توان از لحاظ مدیریتی، بسیار مخاطره‌آمیز است.
پس از این درگیری مرزی، پویشی در شبکه‌های اجتماعی به سرکردگی برخی تندروهای طالبان ایجاد شد و حتی تهدید به «فتح تهران» کردند و شعارهای فرقه‌ای مسموم علیه دکترین سیاسی ایران سر دادند و به مناقشه‌های تاریخی دامن زدند.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: محمد علیزاده افغانستان شیعه و سنی طالبان فرقه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۷۰۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صلح دوطايفه دهمرده و مير در شهرستان هيرمند
به گزارش خبرگزاری صدا وسیمای مرکز سیستان وبلوچستان، سرهنگ محمد رضا خارکوهی فرمانده انتظامی شهرستان هیرمند در جلسه با طوایف دهمرده و میر شهرستان هیرمند گفت: فرهنگ سازی، افزایش سطح آگاهی جامعه و سوق دادن افراد و اختلافات شخصی به سمت قانون از راهکار‌های پیشگیری از درگیری‌های قومی و قبیله‌ای و طایفه‌ای است و برای رفع این نقیصه استفاده از ظرفیت نهاد‌ها، ریش سفیدان و معتمدان و متنفذان باعث جلوگیری از اتفاقات ناگوار مانند نزاع و درگیری‌های دسته جمعی و طایفه‌ای می شود.
فرمانده انتظامی شهرستان هیرمند افزود: با عنایت به اینکه درگیری و اختلاف بین اقوام نه تنها مشکل را حل نخواهد کرد بلکه سبب متشنج شدن اوضاع امنیتی جامعه و فرار سرمایه‌ها و عقب ماندگی‌های مختلف می‌شود.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»